Fitorja bindëse 4:0 ndaj Luzernit shënoi fundin e një epoke për Baselin dhe për Taulant Xhakën, që të shtunën mbrëma u përshëndet si një legjendë e vërtetë e klubit zviceran. Kjo ishte ndeshja e 407-të dhe njëherësh e fundit në karrierën e tij si futbollist profesionist.
Edhe pse këtë sezon luajti pak minuta dhe ndikimi i tij në fushë nuk ishte i madh, Xhaka e mbylli karrierën si kampion. Ai u nderua në mënyrë të veçantë nga klubi dhe tifozët, me një atmosferë emocionale që përcolli ndeshjen e tij të fundit.
“Më është dashur të përmbahem pasi nuk kam dashur të qaj para babait tim. Por tashmë kisha lotë në sytë e mi. Koreografiza e tifozëve ishte e jashtëzakonshme”, ka thënë Taulant Xhaka për “Blick”, duke treguar emocionet e thella në këtë moment lamtumire.
Skuadra i dhuroi një fitore domethënëse dhe i gjithë stadiumi i bëri një përshëndetje të ngrohtë, me koreografi mbresëlënëse që vlerësuan kontributin e tij për vite me radhë.
“Ëndrra ime u bë realitet. I luajta 34 minutat e mi. Dhe ndonëse nuk kam luajtur gjatë, jam ndier mirë në fushë”, shtoi mesfushori që në fanellë mbajti numrin 34, simbolikë që lidhet me fillimet e tij te klubi.
Në ceremoni ishte i pranishëm edhe vëllai i tij, Granit Xhaka, që u emocionua bashkë me Taulantin. Graniti madje paralajmëroi një rikthim të mundshëm te Baseli, ndonëse jo këtë verë.
“Ai do të kthehet së shpejti. Nuk do të them më shumë”, theksoi Taulanti, duke lënë të hapur një kapitull të ri për familjen Xhaka në klubin e tyre të zemrës.
