Ledina Çelo nuk e projektonte veten gjithnjë nënë, të paktën jo në të njëzetat e saj. E dashuruar, në karrierë dhe një yll, për të mëmësia nuk ishte ende në plan. Derisa kur trokitën të tridhjetat, ndjeu një “klik”.
“Kur shikon që je në atë limitin, aty pastaj më hipi një dëshirë e madhe. Duhet të gjeja burrin”, shprehet gjatë bisedës në “Mam” me Orinda Hutën.
Dëshira e madhe ishte e të dyve por pas dy vitesh pritje, nuk po realizohej. Mjekët u thoshin të prisnin, por ajo s’donte të priste. Aty ishte edhe pika kur një aksident i vogël në fëmijëri nisi t’i përndiqte mendimet se ndoshta fati s’do t’i buzëqeshte.
Kur isha e vogël në moshën 6-vjeçare unë kam pasur një aksident të vogël. Isha një fëmijë si arapçi, hipa në dollap, u rrëzova dhe bëra një operacion në pjesën e stomakut. Dola me sukses, por si ishte puna, ai meraku gjithmonë, edhe babin e kam kapur nja dy momente kur isha e vogël, shpresoj që vajzës mos t’i ndodhë gjë për të pasur një familje. Këto janë gjëra që vetëm një fëmijë mistrec siç isha unë, që fusja hundët të dëgjoj, më ka kapur dhe nuk e harroja më kurrë, më ka ngelur në memorie. Kur pata këtë gjë këto dy vite pritje, në trurin tim u fiksua shumë kjo gjë. Më dilnin halucinacione, thoja unë s’do të bëhem kurrë nënë, s’do ta kem kurrë fatin.
