Artroza mund të komplikohet lehtësisht me një tjetër situatë sëmundjeje lidhur kjo me dekalcifikimin dhe dobësimin e kockës: osteoporozën.
Artroza është shprehja e një vuajtjeje të tipit degjenerativ të artikulacioneve, që manifestohet me prishjen e kërceve që veshin kokat e artikulacioneve, me proliferime kockore përreth gjithë kërceve të konsumuara, me trashje kockore dhe ngurtësim të ligamenteve e të kapsulave që bashkojnë elementët që formojnë një nyjëzim (që mund të jetë shpatull, bërryl, kyç – dore, kërdhokull, gju ose kavilje).
Është një proces patologjik i moshës së pleqërisë dhe pse në 10% të rasteve mund të fillojë më herët edhe rreth moshave 25-30 vjeçare.
Më tej artikulacionet e prekura nga sëmundja janë ato që vihen më shumë nën ngarkesë (artikulacionet mbajtëse) e që kanë nxitjet më të mëdha mekanike, gjë që shpjegon se përse goditet më herët nga të tjerat kolona vertebrale dhe përse “dhembjet e shpinës” janë të parat që shfaqen.
Atëherë bëhet fjalë për spondilartrozën, te e cila janë tipike vendloka1izimet pothuajse ekskluzive të traktit cervikal dhe ato të traktit lumbar, me bashkëshoqërimin shumë herë me shenjat neurologjike, si radikoliti dhe neuriti (shprehje të shtypjes, tërheqjes apo irritimeve të trungjeve nervore që dalin nga palca shpinore, ndërmjet vertebrave e në vetë vertebrat).